Magiczna wycieczka ;o)

Raniutko, zanim podniosły się mgły, Sydney i Marley dotarły na polanę, jedną z wielu w Mazowieckim Parku Krajobrazowym ;o) 

W pobliżu Marley zauważyła kasy, w których sprzedawano wejściówki na teren parku :o) 

 Pobiegła kupić dwa bilety, a wracając natknęła się na ogrodnika, który opiekował się parkowymi roślinami :o)Zapytała go grzecznie, czy poleci jej jakieś szczególne miejsca do zwiedzania. Ogrodnik  burknął pod nosem, "że park to park i wszędzie jest pięknie" ;o) ale zaprosił dziewczyny do ogrodu warzywnego, którym opiekował się przede wszystkim ;o)

Niestety okazało się, że ogród warzywny znajduje się w odległej części parku i dziewczyny zmuszone były ponownie wsiąść na rower, aby tam dotrzeć ;o)

Dotarły na miejsce po 50 minutach jazdy przez las ;o)

 Z ulgą zsiadły z roweru i z prawdziwą przyjemnością przechadzały się ścieżynkami, pomiędzy rabatami, na których rosły pomidory wielkości dyni ;o)

 Dziewczyny z zachwytem przyglądały się uprawom ogrodnika,

 niedowierzając własnym oczom ;o)

 Pomocnik ogrodnika opowiedział im o tajemniczym preparacie dodawanym do wody, którą podlewane są młode roślinki ;o) 

 Zasilane są tylko jeden raz, dwudziestej siódmej nocy po wysadzeniu do ziemi, ale musi być spełniony jeszcze jeden warunek, aby magia zadziałała ;o) 

Niestety, on jest tylko pomocnikiem ogrodnika i nie ma pojęcia czym jest ów magiczny składnik ;o)  

 Oszołomione opowieścią przysiadły na płotku wśród kwiatów i roślin :o)

Ledwo usiadły, a pomocnik ogrodnika wręczył Marley dwa pomidory z "normalnej" hodowli ;o)

 Dziewczyny nie zabrały ze sobą żadnej torby, a jazda na rowerze z pomidorami w rękach raczej im się nie uśmiechała ;o)

 Poszły więc pieszo, do miejsca, w którym rok temu Marley znalazła maleńki domek ;o)

Po drodze jednak zgłodniały i zjadły obydwa pomidorki :o)

Dotarły na miejsce, gdzie Marley z przerażeniem odkryła, że domek został zniszczony.

 Sydney przysiadła na brzegu donicy   

 i w ciszy przyglądała się przyjaciółce, gdy ta dokonywała oględzin "miejsca zbrodni" ;o)

Doszły do jednego, wspólnego i niepodważalnego wniosku. 

Zniszczeń dokonała natura! ;o)

Z jej mocami nie ma co walczyć, trzeba zakasać rękawy i odtworzyć domek :o)

W drodze powrotnej, choć już się zmierzchało, dziewczyny zatrzymały się na polance :o)

Było tak uroczo, spokojnie, słychać było tylko śpiew ptaków i odgłosy lasu :o)

Przyjaciółkom jednak nie dawał spokoju widok zniszczonego domku i cały czas zastanawiały się nad jego renowacją ;o)

Gdy zaczęły zbierać się do powrotu do domu, Marley przypomniała sobie, że zna mężczyznę, który ten domek zbudował... ma jego numer komórki! 

Czyli nie wszystko stracone ;o) 

 

Wracały do domu już całkiem po ciemku ;o)

***

Koniec :o)

Technicznie rzecz ujmując ;o)

Marley ubrana jest w leginsy z dzianiny na ściągacze, z tyłu zapinane na zatrzask i cieniutką bluzeczkę z miękkiego tiulu, korale to po prostu bransoletka człowiecza ;o)

Sydney ma na sobie leginsy, również uszyte z dzianiny na ściągacze z zapięciem z tyłu na jeden zatrzask oraz bawełnianą bluzeczkę, biżuteria to maleńka szyszka zawieszona na sznureczku ;o)

Pomidorki koktajlowe, które dostały dziewczyny od pomocnika ogrodnika, były żywe, świeże i zerwane prosto z krzaczka :o)