Takeshi & Jake :0)

Jest piąteczek, koniec tygodnia, odpoczynek się należy ;0) to ja pozwolę sobie, tak zupełnie z innej bajki ;0)

 Tym razem będzie o dwóch takich co... 

A nie, nie ;0)

Księżyca to oni kraść nie będą, to nie bajka, to... 

życie w m(i)ęskim świecie ;0) 

Trochę za sprawą Marzenki, która w żaden sposób nie mogła przewidzieć, że hmm... pomagając mi, "obudzi potwora" ;0)

Jeszcze nie wiem, jak ja ten męski świat stworzę, ale postaram się ;0)

Cóż. Stało się ;0)

***

Takeshi przybył do mnie we wrześniu, jako pierwszy ;0) niejako trochę na próbę ;0) 

Naguśki i z lekka rozczłonkowany ;0)

Chwilę trwało zanim się ogarnął ;0)

Nie mogłam chłopaka gołego na półce, obok Klanu, w towarzystwie dziewczyn posadzić, jednocześnie narażając siebie na komentarze domowników ;0) 

Tak więc, Takeshi dostał na początek parę spodni i pożyczoną od "Bimbera" bluzę :0) 

Siedział sobie na komodzie (boso, ale w ostrogach), w oczekiwaniu na kumlpa, który starał się nadążyć sam za sobą ;0)

*** 

Któregoś pięknego dnia, Takeshi oddawał się rozrywce w iście Hamletowskim stylu i wpatrując się w tępe oblicze przyjaciela mamrotał pod nosem ;0)

- Być, albo nie być... Oto jest pytanie ;0)

- Takeshi weź ten pusty czerep i chodź! :0) - zawołałam przerywając mu ulubioną zabawę - Aż tak za nim tęsknisz, czy Ci się nudzi? ;0)

W odpowiedzi łypnął tylko spode łba w moim kierunku ;0)

- Patrz. Dotarła wreszcie reszta Jake ;0)

Takeshi usiadł obok kumpla i trzymając w dłoniach jego głowę odezwał się:

- Czyżbym właśnie otrzymał odpowiedź? ;0)

Hahahaha... 

- Naprawdę rozumiem, że byłeś tu pierwszy, ale to wcale nie usprawiedliwia Twoich głupich żartów - Jake lekko zirytował się, gdy dotarło do niego, że mało tego, że siedzi na stole świecąc gołym tyłkiem to jeszcze całkiem stracił kontrolę nad własnym rozumem ;0) 

- Jak miło Cię widzieć, stary! Hahaha... - Takeshi zignorował słowa przyjaciela, był w świetnym humorze :0)

- Oddaj mi głowę, baranie! Masz jakieś łachy? Bo ja mam tylko buty. Zupełnie nie rozumiem, po kiego mi cztery pary butów!? - zrzędził Jake.

***

Po chwili Jake, już ubrany, pokazywał obuwie przyjacielowi :0)

- Dobrze, że pomyślałeś o sportowych butach ;0)

- Taa... "pomyślałem" ;0) Nie mam pojęcia skąd mam te buty. Cały czas telepie mi się po głowie tylko "Być! Albo nie być!" ;0)

- Hmm, nie rozumiem - ściemniał Takeshi, próbując powstrzymać śmiech ;0) - ważne, że numeracja się zgadza ;0) A te brązowe "lakierki"? Też się pewnie kiedyś przydadzą?;0) 

- O! Czesław! Chodź piesku - Takeshi ostrożnie wyciągnął rękę do psa, który właśnie zajrzał do pokoju - Dobrze, że o psie pamiętałeś ;0)

Pies spojrzał na pana, czekał na pozwolenie. 

Dopiero gdy Jake skinął głową, Czesław podszedł do Takeshiego, by się przywitać ;0)

- No dobra Jake, teraz mów, gdzie żeś był jak cię nie było? ;0) 

- Coronę? ;0)

- ...

***

Spokojnego weekendu :0)